یکی از شایع ترین بیماریهای آمیزشی زگیل تناسلی است که در سال های اخیر شیوع بسیار گسترده ای پیدا کرده است. این بیماری در اثر نوعی ویروس به نام HPV ایجاد می شود. با ورود ویروس به بدن ممکن است در برخی افراد زگیل هایی بر روی پوست ناحیه تناسلی ایجاد شود.

در صورت ابتلا به این ویروس هیچ راهکار درمانی قطعی برای از بین بردن این ویروسها وجود ندارد، تنها می توان با روشهای مختلف عوارض HPV یعنی زگیل های تناسلی را کنترل کرد. یکی از روشهای کنترل و درمان این زگیل ها استفاده از دارو است. که البته در مقایسه با روشهای دیگر درمان این بیماری مدت زمان بیشتری به طول می انجامد. برخی از داروهای مناسب برای درمان زگیل تناسلی به این شرح است:

پماد برای درمان زگیل تناسلی

مهمترین انواع پماد برای درمان زگیل تناسلی به این شرح است :

پماد آلدرا

پماد آلدرا یا ایمی کیمود ۵% یکی از پمادهای کاربردی برای درمان این بیماری است. این کرم موضعی از طریق تقویت واکنش سیستم ایمنی بدن به   کمک می کند.

استفاده از این دارو بسیار ساده بوده و تنها کافی است زگیل های تناسلی را با یک لایه نازک از این پماد بپوشانید. لازم است تا محو شدن کامل پماد آن را بر روی پوست مالش دهید.۶ الی ۱۰ ساعت بعد می توانید این پماد را با آب گرم و مواد شوینده مناسب شستشو دهید.از آنجایی که این پماد ممکن است کاندوم ها و دیافراگم را تضعیف کند، بهتر است همزمان با مصرف این پماد از رابطه جنسی بپرهیزید. مهمترین عوارض شایع مصرف این پماد برای درمان زگیل تناسلی شامل تورم، خارش و سوزش، حساسیت پوست و پوسته پوسته شدن پوست است.

پودوفیلوکس

پودوفیلوکس به اشکال ژل و محلول ۵% در دسترس است. این دارو از فعال ترین مواد پودوفیلین تولید شده است. برای مصرف این دارو به شکل محلول باید با استفاده از پارچه ای پنبه ای زگیل را بپوشانید و برای مصرف آن به شکل ژل با استفاده از انگشتان ژل را بر روی زگیل ها پخش کنید. البته در برخی موارد پزشک ترجیح میدهد اولین مرتبه استفاده از دارو را خود انجام دهد. برای پیشگیری از حساسیت پوستی توصیه می شود، قبل از مصرف دارو پوست را کاملاً خشک نمایید.

استفاده از داروی پودوفیلوکس برای درمان ضایعات واژن، مجرای ادرار و زگیل مقعد توصیه نمی شود. نتایج تحقیقات ثابت کرده اند که میزان پاکسازی پودوفیلاکس و پودوفیلین هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.

 فرمالدئید

 فرمالدئید یکی دیگر از داروهای شیمیایی برای درمان زگیل های تناسلی است. این دارو باید تنها بر روی زگیل ها استعمال شود و باید از تماس آن با دیگر نواحی پوست بپرهیزید. این دارو نیز همانند سایر داروهای زگیل تناسلی در دراز مدت تاثیر داشته و باید روزی یک الی دو مرتبه از آن استفاده نمود.

درمان زگیل تناسلی با محلول ها

برخی از داروهای زگیل تناسلی در اشکال دیگری مانند محلول، ژل یافت می شوند، که تاثیر سریع تر و قوی تر داشته و می توانند به سرعت زگیل ها را حل کنند. قبل از مصرف این دست از دارو ها با پزشک مشورت نمایید تا راهکار استفاده از این محلول را فراگیرید. برخی از این محلول ها توسط پزشک اعمال می شود. نکته مهم در این مورد این است که باید از تماس این محلول های قوی با پوست غیر آلوده اجتناب نمایید. مهمترین محلول های در دسترس برای درمان زگیل تناسلی به این شرح است:

اسید سالیسیلیک

اسید سالیسیلیک داروی قوی با قدرت حل کنندگی بالایی است. برای مصرف اسید سالیسیلیک لازم است ناحیه مورد نظر را با استفاده از آب و صابون شسته و خشک کنید. سپس این محلول روزی دوبار بر روی زگیل ها اعمال کنید.

از تماس این محلول با نواحی مخاطی بدن مانند دهان، واژن، مقعد اجتناب نمایید. عوارض این دارو ممکن است شامل تحریک منطقه، سوزش، خارش و التهاب پوست باشد.

در صورتی که سابقه حساسیت به این دارو را داشته و یا نسبت به داروهای خانواده سالیسیلات ها (مثل آسپرین ، بروفن، ناپروکسن) حساسیت دارید، از مصرف این دارو اجتناب نمایید. همچنین بیماران دیابتی و قلبی و یا زنان باردار باید از مصرف این دارو اجتناب نمایند.

رزین پودوفیلین

محلول ۱۵ تا ۲۵ درصدی رزین پودوفیلین یکی از داروهای موثر در درمان زگیل تناسلی است. برای مصرف این دارو باید پس از شستن پوست اجازه دهید، به طور کامل خشک شود و سپس دارو را اعمال نمایید. تا احتمال حساسیت های پوستی به حداقل کاهش پیدا نماید.

همچنین لازم است بعد از ۴ ساعت از مصرف دارو آن را به طور کامل با آب و صابون بشویید، تا عوارض دارو و واکنش های حساسیتی به حداقل کاهش پیدا کند. از مصرف بیش از ۰٫۵ میلی لیتر از این دارو اجتناب نمایید. همچنین از مصرف آن بر روی نواحی مخاطی بدن نظیر واژن، مقعد و … بپرهیزید، زیرا مصرف آن در نواحی متصل به ستون فقرات ممکن است تغییر پلاکتی را به دنبال داشته باشد.

 

اسید تری کلرواستیک

داروی اسید تری کلرواستیک ۶۰ الی ۹۰ درصدی اغلب در درمان زگیل های مرطوب و کوچک کارایی دارد. از  اسید تری کلروائوستیک می توان برای درمان زگیل های مقعدی و واژن نیز استفاده نمود.

برای مصرف می توانید حجم  کمی از این دارو را بر روی پوست استعمال نمایید و اجازه دهید به طور کامل خشک شود. از مصرف آن بر روی نواحی غیر آلوده پوست اجتناب نمایید.

بواسیر یکی از مشکلات رایج مقعدی است که افراد زیادی در طول زندگی خود با آن روبرو می شوند. بواسیر یا هموروئید در اثر کشیدگی و پارگی رگ های اطراف ناحیه ی مقعد به وجود می آید. زمانی که در اثر برخی دلایل مانند یبوست فشار بیش از اندازه ای حین اجابت مزاج به اطراف مقعد شما وارد می شود طبیعی است که رگ ها تحت کشش و فشار بیش از اندازه قرار می گیرند و در نتیجه دچار از هم گسیختگی خواهند شد.

چنین شرایط رابطه ی مستقیمی با نوع تغذیه ی شما دارد. یبوست یکی از عوامل اصلی ایجاد کننده و تشدید کننده ی بواسیر است و بیشترین مورد ابتلا به آن در اثر رژیم غذایی افراد است.

مطالعات نشان داده که علائم و نشانه های بواسیر با مصرف برخی خوراکی ها و رژیم های غذایی می تواند شدیدتر شود و به مشکل بواسیر شما دامن بزند. مواد غذایی تند،حساسیت زا و کافئین دار یکی از بزرگ ترین خط قرمز های شما در زمان ابتلا به بواسیر هستند.

افراد مبتلا به بواسیر یا هموروئید این غذا ها را نخورند

برای درمان هموروئید و جلوگیری از تشدید علائم آن موارد زیر را به خاطر داشته باشید.

غذاهای حاوی فیبر بالا و فیبر پایین

یکی از مهم ترین نکات غذایی برای افراد مبتلا به بواسیر مصرف متعادل فیبر است. خوراکی هایی که فیبر آنها بیش از اندازه است و خوراکی هایی که فاقد فیبر هستند هر دو به یک اندازه می تواند برای بواسیر شما مضر باشد.

خوراکی های شور

مصرف خوراکی های شور در دورانی که به بواسیر مبتلا شده اید می تواند هم باعث نفخ شما شود و هم شرایط کم آبی بدن شما را تسهیل کند و بدین ترتیب بیشتر در معرض یبوست قرار بگیرد. برای درمان بواسیر مصرف خوراکی های شور را کنار بگذارید.

محصولات لبنی

مصرف بیش از اندازه ی محصولات لبنی می تواند حجم مدفوع شما را افزایش دهد و نفخ شکم تولید کند. اگر به بواسیر مبتلا شده اید در مصرف محصولات لبنی احتیاط کنید.

میوه های نارس

میوه های نارس از بدترین انتخاب های خوراکی شما در زمان بواسیر می تواند باشد. مصرف چنین میوه هایی یعنی تولید یبوست و تشدید علائم بواسیر.

نوشیدنی های الکلی

به هنگام بروز بواسیر باید مصرف نوشیدنی های الکلی را به کل کنار بگذارید. مصرف نوشیدنی های الکلی می تواند هم بدن شما را دچار کم آبی شدید کند و هم حرکات روده ی شما را کند نماید که نتیجه ی هر دوی اینها یبوست است.

فلفل

مصرف انواع فلفل به خصوص فلفل های تند می تواند بواسیر شما را وخیم تر کند. مصرف فلفل می تواند درد بواسیر شما را به مراتب افزایش دهد.

ادویه

هنگامی که با علائم و نشانه های بواسیر روبرو هستید باید مصرف انواع ادویه ها را تا زمان رسیدن به بهبودی کامل کنار بگذارید.

قهوه

شاید یک فنجان آرامش بخش خوبی برای شرایط شما در زمان بواسیر باشد ولی می تواند منجر به کم آبی و ایجاد یبوست در بدن شما شود پس بهتر است در زمان ابتلا به بواسیر مصرف قهوه را متوقف کنید.

بیماری هموروئید یا بواسیر در اثر آسیب وارده بر عروق هموروئیدی شکل می گیرد. این بیماری که در اثر تورم و گشاد شدن عروق مقعدی ایجاد می شود. این بیماری می تواند موجب درد، خونریزی، تورم، عفونت و … شود.

بیماری بواسیر با اینکه تهدید کننده زندگی به شمار نمی رود ولی با این حال می تواند به شدت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از مشکلاتی که بواسیر ایجاد می کند و کمتر به آن پرداخته می شود، تاثیر منفی بر توانایی جنسی است. در ادامه به بررسی تاثیرات هموروئید بر زندگی جنسی بیمار می پردازیم.

تاثیر بواسیر یا هموروئید بر توانایی جنسی

هموروئید از بیماری هایی است که می تواند بر سلامت بدن فرد تاثیرات بسیاری داشته باشد و حتی از نظر روحی نیز فرد را درگیر نماید. یکی از تاثیرات هموروئید بر مردان مشکلات مربوط به نعوظ است. نعوظ از طریق عروق ایجاد شده و این یعنی عروقی که سلامت خود را از دست داده اند، نمی توانند درست عمل کنند. با وجود آنکه بواسیر در عروق مقعدی ایجاد می شود ولی می تواند میل جنسی و نیز توانایی جنسی در مردان و زنان را تحت تاثیر قرار دهد.

علت تاثیر منفی وجود بواسیر بر توانایی جنسی، یگانه بودن منشاء اعصاب این عروق است. این عروق همان اعصاب شاخه های عصب پودنتال هستند.

در زنان مبتلا به هموروئید رابطه جنسی موجب آزردگی عصبی می شود، این امر توانایی جنسی آن ها را دچار اختلال می نماید. در نتیجه یا به ارگاسم نمی رسند و یا خیلی دیر به ارگاسم می رسند. این موضوع در مورد شقاق با توجه به درد بسیار شدید این بیماری، تشدید شده و بسیاری از زنان از آن شکایت دارند.

طی تحقیقات، به اثبات رسیده اغلب مردان پس از درمان هموروئید به روش هموروئیدکتومی توانایی جنسیشان تقویت شده و اظهار رضایت بیشتری از روابط جنسی خود داشتند. زنان نیز پس از درمان، آزردگی و درد کمتری خواهند داشت و لذت بیشتری از رابطه جنسی می برند.

نکته ای که در این رابطه باید به آن توجه داشته باشید، این است که بسیاری از مردان مبتلا به بواسیر شروع به مصرف قرص هایی مانند ویاگرا می کنند که عملکرد جنسی آنان را بهبود بخشد، اما این عمل تنها موجب خونریزی هموروئید می گردد. زنان نیز ممکن است با مصرف اسپری سیل دونافیل ممکن است دچار خونریزی شوند. البته مصرف این داروها در مورد شقاق تاثیرات مثبتی داشته و می تواند به درمان کمک نماید.

رابطه جنسی با وجود بواسیر یا هموروئید

همان طور که گفتیم بواسیر یا هموروئید می تواند توانایی جنسی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. اما مانع این عمل نمی شود. با این وجود انجام رابطه جنسی مقعدی بی ضرر نبوده و می تواند بیماری را در زنان تشدید نماید. رابطه جنسی با وجود بواسیر، درد بسیاری زیادی داشته و ممکن است منجر به عفونت و التهاب مقعد گردد و یا حتی خونریزی را به دنبال داشته باشد.

از همین روی توصیه می شود، حداقل تا اتمام فرآیند درمان از رابطه جنسی بپرهیزید، زیرا با این عمل فشار بسیار زیادی متحمل عروق مقعدی می شود.

 

ملین ها موادی هستند که به رفع یبوست کمک می کنند. ملین ها را می توان در ردیف مواد طبیعی و یا داروهای اسهال آور جستجو نمود. ملین ها بسته به عملکرد های متفاوتی که در جهت رفع یبوست دارند، در دسته بندی های مختلفی قرار می گیرند. بهتر است برای انتخاب ملین مناسب با توجه به نوع مشکل ایجاد شده و عملکردی که دارو دارد، با مشورت پزشک داروی مناسب را انتخاب نمایید. میزان مصرف این داروها اهمیت بسیار زیادی دارد، زیرا مصرف بیش از اندازه آنها می تواند موجب اسهال شده و یا حتی تاثیر عکسی داشته باشد.

انواع ملین ها

ملین ها بر حسب اشکال دارویی، فواصل مصرف، سرعت شروع اثر، محل اثر و …. به دسته های مختلفی تقسیم می شوند. مهمترین ملین های کاربردی به این شرح است :

ملین‌ های‌ تراوش‌ کننده

هدف این نوع ملین رفع یبوست از طریق نرم نمودن مدفوع است. برای نرم شدن مدفوع نیاز به آب بیشتری در روده است. به همین منظور دارو به گونه ای عمل می کند که مقدار زیادی آب وارد روده بزرگ شود. معروف ترین تراوش کننده ها شیر مگنزیا و منیزیم سیترات است. مصرف این نوع ملین می تواند عوارض جانبی مثل تهوع، اسهال، گاز، التهاب را ایجاد کند. همچنین زیاده روی در مصرف این نوع ملین می تواند موجب کاهش آب بدن، عدم تعادل الکترولیتی و آسیب‌دیدگی کلیه ها شود.

ملین‌کننده‌های مدفوع

این نوع ملین تحت عنوان نرم کننده شناخته می شود. عملکرد این ملین ها به گونه ای است که رطوبت را در مدفوع نگه می دارد. این دارو موثرترین ملین است که بدون نسخه نیز ارائه می شود.

ملین ها جذب کننده آب در روده

این نوع ملین از طریق افزایش جرم مدفوع به نرم نمودن آن کمک می کنند. اما این نوع ملین ها برای همه افراد مناسب نخواهد بود. درد معده، حالت تهوع، استفراغ و خارش پوست از عوارض جانبی ملین ها جذب کننده آب در روده  به شمار می رود. بهتر است این نوع ملین ها با مقادیر زیادی آب مصرف شوند، تا عوارض جانبی آن کاسته شود.

ملین های محرک

این ملین ها با ایجاد انقباض در عضلات روده، مدفوع را به سمت مقعد هدایت می کنند. مصرف طولانی مدت این دارو توصیه نمی شود. زیرا افزون بر عوارض جانبی متعدد امکان وابستگی به این داروها وجود دارد. از عوارض جانبی این نوع ملین می توانیم به درد معده، ضعف و ناتوانی، گرفتگی، حالت تهوع و ادرار قهوه‌ای رنگ اشاره کنیم.

ملین های روان کننده

این نوع از ملین ها، با ایجاد غشاء چرب بر دیواره روده به عبور راحت تر مدفوع کمک می کنند. این ملین ها دیرتر از سایرین اثر خود را نشان می دهند. معروف ترین ملین روان کننده، روغن های معدنی هستند.  بدن انسان قابلیت هضم این روغن را ندارد. بنابراین در طول فرآیند گوارش، چربی روغن دچار تحول نمی شود. استفاده طولانی مدت از این نوع ملین ها می تواند موجب بی اختیاری شده و در جذب ویتامین ها اختلال ایجاد نماید.

مضرات مصرف ملین ها

همان طور که در قسمت قبل نیز اشاره کردیم میزان مصرف این ملین ها اهمیت بسیار زیادی دارد. زیرا سوء مصرف این مواد می تواند عورض جانبی ناخوشایندی را برای بدن به همراه داشته باشد. برخی از مضرات ملین ها به این شرح است :

• عدم حرکت طبیعی روده ها به سبب وابستگی روده
• آسیب به  لوزالمعده و پوشش لایه روده
• عدم تعادل الکترولیت
• دهیدراته شدن بدن
• کاهش مقاومت ناخن
• خطر ابتلا به سنگ کلیه

ملین های طبیعی

مصرف داروهای ملین در طولانی مدت به خصوص برای مبتلایان به یبوست مزمن می تواند خطرات بسیاری را به دنبال داشته باشد. ملین های طبیعی در مقایسه با داروهای ملین مضرات بسیار کمتری داشته و اغلب بدون عوارض جانبی هستند. برخی از مهمترین ملین ها طبیعی به این شرح است :

• روغن کرچک،این روغن بهترین ملین برای رفع یبوست است. برای این منظور می توانید یک قاشق غذا خوری روغن کرچک را با شیر گرم مخلوط و قبل از خواب بنوشید.
• روغن زیتون، مخلوطی از روغن زیتون و آب لیمو را تهیه نموده و حداقل یک بار در هفته از آن بنوشید.
• آبلیمو : آبلیمو نوعی پاک کننده روده به شمار می رود. برای این منظور می توانید آب یک لیمو را گرفته و در یک لیوان حل کنید و هر روز بنوشید.
• قهوه : کافئین موجود در قهوه نوعی ملین طبیعی به شمار می رود. برای این منظور هر روز یک فنجان قهوه بنوشید.
• کشمش : کشمش منبع غنی از فیبر است. کشمش می تواند داروی بسیار مناسبی برای زنان باردار مبتلا به یبوست باشد. برای این منظور پیشنهاد می شود، هر شب مقداری کشمش را در آب بخیسانید و صبح روز بعد ناشتا میل کنید.
• آلوئه ورا : مصرف ژل آلوئه ورا می تواند به عنوان مسهل طبیعی عمل نماید. در  مصرف آلوئه ورا زیاده روی نکنید، زیرا ممکن است اثرات عکس داشته باشد.

تاثیر ملین ها بر بیماری های نشیمنگاهی

بیماری های نشیمنگاهی شامل بیماری های بواسیر، شقاق، فیستول و کیست مویی می باشد. یبوست یکی از عوامل اصلی ایجاد کننده بواسیر و شقاق به شمار رفته و در تشدید علائم بیماری های فیستول و کیست مویی موثر است. به همین ترتیب یکی از راهکارهای اصلی برای درمان این بیماری ها به خصوص در دوران پس از جراحی درمان یبوست و جلوگیری از آن است.

اغلب پزشکان پس از جراحی بیماریهای نشیمنگاهی مصرف ملین ها را توصیه می کنند تا از بروز یبوست و عود مجدد بیماری ها جلوگیری کنند.

هموروئیدکتومی یا جراحی هموروئید یکی از روش های پرکاربرد برای درمان این بیماری است. هموروئید یا همان بواسیر شایع ترین بیماری در ناحیه مقعد است. این بیماری با تورم و گشاد شدن عروق در ناحیه مقعد ایجاد می شود. بواسیر با علائمی مثل درد، خارش، خونریزی، خون در مدفوع و … نمایان می شود. اغلب این علائم با درمان های خانگی و دارویی برطرف می شوند، اما در برخی موارد بیماری به حدی پیشرفت کرده که لازم است از درمان های تهاجمی تری برای از بین بردن بواسیر استفاده نمایید. یکی از درمان های تهاجمی هموروئیدکتومی است.

هموروئیدکتومی شامل استفاده از تیغ جراحی برای از بین بردن بافت هموروئیدی است. در صورتی که بعد از انجام جراحی نسبت به زخم جراحی و وضعیت سلامت خود توجه نکنید، احتمال عود مجدد بیماری وجود دارد. برخی از راهکارهای مراقبت بعد از هموروئیدکتومی به این شرح است:

مصرف فیبر

اغلب بیماران بعد از جراحی به خصوص جراحی هموروئید دچار یبوست می شوند. یبوست موجب خروج مدفوع سفت شده و می تواند آسیب جدی به مقعد وارد آورد. بهترین راهکار برای جلوگیری از یبوست مصرف فیبر کافی است. فیبر ماده ای مغذی و مفید است که در روده انسان قابلیت هضم و جذب را ندارد و تجمع می کند.

فیبر مقدار زیادی آب به خود جذب کرده و با افزایش حجم مدفوع به درمان و رفع یبوست کمک می کند. از خوراکی های دارای فیبر می توانیم به انواع میوه ها، سبزیجات و غلات اشاره کنیم.

آب کافی

آب در همه حالت برای حفظ سلامتی بدن مفید است. مصرف آب کافی می تواند هر چه سریعتر سموم را از بدن خارج کرده و با درمان یبوست به بهبود بیماری بواسیر نیز کمک نماید. میزان آب مصرفی برای هر فرد در طول روز  ۸ الی ۱۰ لیوان تعیین شده است.

تعویض پانسمان

لازم است در طول دوره نقاهت پس از عمل بهداشت را به میزان بیشتری رعایت نمایید. البته منظور از رعایت بهداشت، زیاده روی در شستشوی مقعد نیست. تعویض مرتب پانسمان یکی از راهکار هایی است که می تواند به جلوگیری از عفونت کمک نماید. البته بهتر است، تعویض پانسمان توسط پزشک و یا پرستار انجام شود.

مصرف دارو

معمولاً پزشک بعد از جراحی مصرف داروهایی مانند انواع مسکن و آنتی بیوتیک را به منظور کاهش درد و جلوگیری از عفونت تجویز می کند. بیمار باید مطابق دستور پزشک داروها را مصرف نماید.

حمام سیتز

حمام سیتز یا همان نشیمن به منظور جلوگیری از عفونت زخم و کمک به ترمیم سریع آن تجویز می شود. این حمام شامل قرار دادن ناحیه باسن و ران ها در آب نسبتاً گرم است. این امر با افزایش گردش خون در ناحیه مقعد به درمان بواسیر کمک می نماید. برای افزایش تاثیر پذیری می توانید به آب حمام سیتز مقداری نمک اپسوم و یا جوش شیرین بیافزایید.

کمپرس یخ

یکی از راهکارهای کاهش درد بیمار بعد از جراحی هموروئیدکتومی، استفاده از کمپرس یخ است. این روش می تواند بعد از جراحی که معمولاً بیماران درد زیادی دارند، به کاهش سریع درد کمک نماید. برای جلوگیری از آسیب به زخم، یخ را مستقیماً بر روی زخم قرار ندهید، بلکه آن را درون کیسه فریزر قرار داده و در حوله بپیچید و سپس برای چند دقیقه بر روی زخم قرار دهید.

مراقبت از رخم

مراقبت از زخم بعد از جراحی  اهمیت بسیاری در عفونت، درد و عود مجدد بیماری دارد. برای این منظور باید ضمن رعایت بهداشت و استفاده از لباس های مناسب با الیاف طبیعی، فشاری زیادی به ناحیه آسیب وارد نشود. به همین جهت از نشستن بر روی سطوح سخت اجتناب نمایید. بهتر است برای نشستن از بالش های دوناتی شکل کمک بگیرید.

تانسموس به زبان ساده حس ناخوشایند و مکرر نیاز به توالت است. این حس ممکن است زندگی فرد را شدیداً تحت شعاع خود قرار دهد و فرد را برای حضور در اجتماع دچار مشکل نماید. فرد مبتلا به تانسموس ممکن است با وجود روده خالی و حتی بعد از ۲۰ دقیقه خروج از توالت مجدداً این حس را داشته باشد که نیاز به توالت دارد. نکته مثبت این است که این بیماری قابل درمان است.

علت بیماری تانسموس

این بیماری از عوامل بسیار متنوعی نشات می گیرد که البته می تواند ابتلا به بیماری خاصی را نیز عنوان نماید. برخی از مهمترین علل ابتلا به وضعیت تانسموس به این شرح است :

• آبسه انگوتی یا آبسه مقعدی
• سرطان مقعد
• هموروئید (بواسیر)
• کولیت عفونی
• بیماری التهابی روده یا کرون 
•  بی اختیاری مدفوع
• گاستروانتریت
• التهاب روده به علت قرار گرفتن در معرض تابش نوردرمانی
• یبوست

در حالت کلی می توان گفت التهاب و انقباض رکتوم از عللی است که موجب می شود، فرد به طور مداوم احساس نیاز به تخلیه روده داشته باشد. از همین روی حتی میزان کوچکی ازگاز یا مدفوع فرد را برای مراجعه به  توالت و تخلیه تحریک می کند. این تلاش مداوم و بی سرانجام می تواند به شدت روحیه فرد بیمار را تحت تاثیر خود قرار دهد.

علائم تانسموس

در اغلب موارد همراه با بیماری تانسموس یا تمایل مکرر به دفع مدفوع؛ علائمی ظاهر می شوند، که نشان دهنده بیماری خاصی است. این علائم عبارتند از :

• نیاز به دفع مدفوع حتی زمانی که روده ها خالی هستند.
• فوریت برای تخلیه روده
• گرفتگی عضلات 
• درد شکم یا مقعد
• حرکات کوچک روده ای
• دل پیچه مکرر
• تهوع
• استفراغ
• تب (یا لرز)
• خون در مدفوع
• تخلیه مخاطی

درمان بیماری تانسموس

در مورد این بیماری باید بگوییم با اینکه این عارضه قابل درمان است و حتی درمان های خانگی نیز برای آن پیش بینی شده است. با این حال به غیر از رفع علائم، پیدا کردن علت اصلی بروز این عارضه و نیز اطمینان خاطر از اینکه بیماری ایجاد شده تانسموس است، اهمیت بسیاری زیادی دارد. فرآیند درمان تانسموس شامل مصرف دارو در مراحل ابتدایی بیماری با شرایط خفیف است، که اغلب به درمان التهاب روده که عامل این بیماری است، کمک می نماید.  در صورتی که برای شرایطی تشدید شده همراه با علائم بیشتر پزشک معمولاً انجام عمل جراحی را پیشنهاد می کند. چند پیشنهاد خانگی که در کنار درمان های دارویی الزامی است، به این شرح است :

• پرهیز از مصرف غذا های سرخ شده، چرب و یا غذاهای حاضری
• درمان یبوست با مصرف فیبر (یبوست می تواند عاملی برای تانسموس باشد و یا حتی موجب تشدید آن شود. با مصرف میوه ها و سبزیجات حاوی فیبر به درمان این مشکل کمک نمایید.
• هیدراته نگه داشته بدن ( قرار دادن بدن در حالت هیدراته می تواند به پاک کردن روده و سیستم گوارش کمک نماید.)
• ورزش کردن : انجام ورزش در تقویت سیستم ایمنی بدن و نیز بهبود دستگاه گوارش موثر است.

در صورتی که عامل تانسموس سایر بیماری های التهابی به خصوص IBD باشد، پزشک  انجام عمل برداشت روده را توصیه می کند. البته این جراحی بسته مراحل بیماری دارد و تنها برای شرایطی مانند تانسموس عمل جراحی انجام نمی شود.